Selama bertahun-tahun, Israel dengan teliti mengelak daripada berhadapan secara menyeluruh dengan tentera Hamas, dengan anggapan bahawa lebih selamat untuk mempunyai kuasa Palestin yang terkawal mengawal Gaza daripada tiada kuasa langsung. Untuk itu, Perdana Menteri Benjamin Netanyahu dan pentadbiran keselamatan negara cuba menghadkan ancaman yang dibawa oleh kumpulan itu melalui serangan berkala dalam kitaran yang menjadi begitu rutin sehingga orang Israel hanya memanggilnya “menggunting rumput”.
Kini, berikutan pembunuhan beramai-ramai pada 7 Oktober oleh Hamas yang mengorbankan lebih 1,500 nyawa dan mengganggu strategi itu, Israel kini sedang memandang untuk mengeluarkan Hamas dari Gaza secara akar umbi melalui apa yang kebanyakan menjangkakan akan menjadi penyerbuan darat yang panjang dan berdarah. Dalam minggu lepas, Angkatan Pertahanan Israel (IDF) memanggil lebih 300,000 simpanan, mengumpulkan tentera di sempadan, melancarkan kempen udara, dan menjalankan serangan terhad yang telah membunuh sekurang-kurangnya tiga pemimpin Hamas. Pada Khamis, Netanyahu bertemu dengan tentera di selatan Israel. “Pada akhirnya,” kata Mark Regev, penasihat kanan bekas Netanyahu, “mesin tentera Hamas akan dibubarkan dan struktur politiknya akan dimusnahkan.”
Pengisytiharan perang secara menyeluruh Israel terhadap Hamas adalah dapat difahami selepas pembunuhan beramai-ramai orang Yahudi yang paling teruk sejak Holocaust. Pemimpin Israel menjangkakan jika Hamas tidak ditewaskan dengan mutlak, mesej kepada kuasa-kuasa bermusuhan di Timur Tengah akan menjadi bahawa taktik keganasan berjaya. Tetapi peperangan membiakkan kekacauan dan kekacauan membiakkan akibat yang tidak dijangka. Soalan sukar yang kini sedang diangkat secara senyap oleh pegawai di Israel, rantau ini, dan Amerika Syarikat ialah: Selepas Hamas, apa seterusnya?
Israel belum mengemukakan visi atau strategi bagaimana Gaza selepas Hamas akan kelihatan. “Terlalu awal untuk bercakap tentang ini buat kami,” kata seorang pegawai kanan Israel kepada TIME. “Fokus kami adalah berperang dan memenangi peperangan pada masa ini. Apa yang berlaku selepas hari itu pula, sebarang kes, akan mengambil masa yang agak lama.”
Tetapi dengan mencipta kekosongan kuasa di Gaza, Israel membahayakan gelombang ketidakstabilan dan kekacauan yang boleh memberi kesan jauh. Orang Palestin yang radikal boleh melancarkan peperangan asimetri yang berterusan terhadap tentera IDF di Gaza dan orang awam di Israel. Kumpulan militan luar negara boleh menggunakan kekacauan selepas perang di Gaza untuk merekrut dan memperluaskan pengaruh. Kuasa-kuasa serantau seperti Mesir dan Arab Saudi boleh mengasingkan Israel di tengah-tengah kekacauan manakala musuh seperti Syria dan Iran boleh merasa lebih berani untuk menyemai serangan proksi baharu. “Masa untuk memikirkan hari selepas ialah bukan apabila anda sampai di situ,” kata Dennis Ross, bekas perunding damai Timur Tengah yang pernah berkhidmat dalam pelbagai pentadbiran Amerika Syarikat. “Ia sebelum anda sampai di situ.”
Di tengah-tengah pemandangan kemusnahan yang berlaku di Gaza, tidak sukar untuk membayangkan apa hari selepas kemenangan Israel yang diisytiharkan boleh kelihatan seperti. Jalan-jalan bandar Gaza, Jabalia dan Khan Younis yang berubah menjadi runtuhan. Puluh ribu orang awam Palestin terbunuh dalam kempen Israel. Lebih ramai lagi orang Palestin dipaksa keluar dari rumah dan menderita bencana manusia yang sedikit orang Barat boleh membayangkan.
Apa yang akan berlaku seterusnya?
Mungkin daripada realiti yang mengerikan itu, Israel boleh mencapai persetujuan dengan Pihak Berkuasa Palestin yang diperintah Fatah untuk mengambil alih kawalan Gaza dalam kerjasama dengan tentera Israel untuk memastikan Hamas tidak boleh mencipta sayap tentera lagi. Tetapi senario itu sukar berlaku. Pihak Berkuasa Palestin kurang popular di Tebing Barat, di mana rasuah dan ketidakcekapan telah menyemarakkan kemarahan dan ketidakpuasan hati. Ia mempunyai rekod yang buruk di Gaza di mana ia memerintah secara singkat dari 2005 hingga 2007 sebelum digulingkan oleh Hamas dalam pilihan raya. Tidak akan membantu Pihak Berkuasa Palestin untuk memasuki Gaza di atas kereta kebal Israel.
Kemudian terdapat kemungkinan bahawa Hamas boleh kembali ke Gaza sebaik sahaja kereta kebal Israel menarik keluar. Tidak kira hasil peperangan Israel yang akan datang, sukar untuk dipastikan sama ada penduduk Gaza bersedia berpindah daripada Hamas, yang lebih daripada parti politik atau sayap tentera. Ia gerakan sosial, yang lahir pada akhir 1980-an sebagai cawangan Palestin kepada Ikhwan Muslim Sunni. “Satu-satunya gerakan yang menarik pada masa ini ialah Hamas,” kata Ghaith al-Omari, bekas pegawai Pihak Berkuasa Palestin kini di Institut Washington, “Anda boleh memusnahkan semua infrastruktur fizikalnya, tetapi sangat sukar untuk memusnahkan idea itu.”
Lebih buruk lagi bagi Israel, dari segi keselamatan, akan menjadi Gaza menjadi begitu tidak stabil sehingga tiada satu entiti yang berkuasa dapat berkuasa. Ini boleh mencipta kekosongan kuasa yang membawa kepada kawasan pemerintahan ekstremis, sama ada ISIS atau salah satu cabangnya berpangkalan di bandar selatan Gaza Rafah, gerakan Islamis atau Salafi Jihadis lain, atau iterasi baharu Hamas, sama ada dengan nama atau semangat. “Apakah persekitaran di mana ekstremis makmur?” kata Khaled Elgindy, bekas perunding Palestin. “Kekosongan kuasa.” Gaza baharu boleh menghasilkan lebih banyak ekstremisme Islamis.
Skenario tidak menyenangkan itu meninggalkan kemungkinan yang menyakitkan: bahawa Israel mungkin merasakan perlu untuk kekal di Gaza selama bertahun-tahun. Israel memerintah enklaf pantai itu dari 1967 hingga 2005 dan kembali untuk pendudukan berterusan memerlukan kehadiran berterusan tentera IDF di Gaza, yang akan terdedah kepada serangan mengejut. Ini akan menimbulkan lebih banyak kebencian orang Palestin terhadap Israel, menghasilkan generasi baru pejuang. Ia berisiko memicu ketidakstabilan serantau lebih luas dan secara potensinya menyeret Amerika Syarikat ke dalam perang. Dan ia akan mengurung Israel dalam krisis moral dan tentera yang mendalam. Sebarang harapan bagi kebangkitan semula persetujuan normalisasi Israel-Arab Saudi yang ditengahi Amerika Syarikat akan terhenti sepenuhnya. Perjanjian itu mungkin akan berpindah dari mati ke mati dan dimakamkan. Tidak hairan Presiden Joe Biden sudah memberi amaran Israel terhadap pendudukan semula.
Kekurangan skenario yang realistik kini mula menghasilkan skenario yang tidak realistik. Beberapa orang Amerika dan Israel mengusulkan idea pentadbiran antarabangsa sementara yang akan memerintah Jalur Gaza secara sementara sehingga penyelesaian kekal dicapai, suatu kembali ke sistem “amanah” yang mendahului penciptaan Israel. Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu akan berkhidmat sebagai penjaga untuk mengarahkan suntikan wang besar bagi bantuan kemanusiaan dan pembinaan semula bandar-bandar Gaza yang rata. Selepas tempoh pembinaan fizikal, pasukan pengaman akan menyelia pilihan raya di mana rakyat Palestin boleh memilih pemimpin baharu. Tetapi walaupun idea itu kedengaran baik di atas kertas, sedikit orang percaya ia mungkin berlaku. “Ini adalah fantasi,” kata Rashid Khalidi, sejarawan Palestin-Amerika dan bekas negosiator PLO pada 1990-an. “Orang-orang ini hidup dalam realiti alternatif.”
Bahawa Israel belum mengemukakan strategi akhir membimbangkan mereka yang mempunyai sedikit rasa sejarah terkini Timur Tengah. Cukup lihat sahaja pencerobohan Amerika ke atas Iraq dan Afghanistan. “Ada ketakutan terhadap jurang yang licin,” kata al-Omari. “Anda memecahkan, anda memiliki.” Itulah sebabnya diplomat lama menegaskan bahawa kekuatan tentera sahaja tidak cukup untuk menyelesaikan masalah Israel di Gaza. Ia juga memerlukan kemahiran diplomatik. “Anda tidak boleh menganggap penggunaan kekuatan sebagai matlamatnya sendiri,” kata Ross. “Harus ada fokus kepada apakah hasil politiknya.”